Wibracje to krytyczny krok w wielu projektach konstrukcji betonowych. Wylewany beton może mieć setki, a nawet tysiące pęcherzyków powietrza, co może znacznie osłabić strukturę betonu. Wibratory eliminują pęcherzyki powietrza, energicznie wstrząsając świeżo wylanym betonem. Zastosowanie urządzenia do betonu podczas zalewania jest nie tylko zalecane, ale w wielu przypadkach jest to również wymóg przepisów budowlanych.
Wibratory do betonu występują w różnych formach i mogą być napędzane elektrycznie lub pneumatycznie. Zastosowania wibracji można podzielić na trzy podstawowe kategorie:
Drgania szalunków są powszechnie stosowane w prefabrykowanych konstrukcjach betonowych i obejmują montaż wibratorów na zewnętrznych powierzchniach form betonowych. W przypadku większych wylewów wibratory o kształcie zewnętrznym są często oddalone od siebie o ok. 2 m.
W przypadku wibracji powierzchniowych duże wibratory (czasami nazywane „skoczkami”) są kierowane ręcznie na powierzchnię wylanego betonu. Ta metoda jest ograniczona do głębokości płyty około 15 cm lub mniejszej, ale zapewnia gładką powierzchnię, która jest szczególnie pożądana, gdy ważny jest wygląd.
Najczęściej stosowanym typem są wewnętrzne wibratory do betonu. Wiele z nich może być obsługiwanych przez jednego operatora. Proces jest stosunkowo prosty: pracownik szybko wbija wibrator wewnętrzny podobny do sondy do mokrego betonu, a następnie powoli go wyciąga.
Większość betonu jest niedostatecznie lub niewłaściwie wibrowana. Najlepszą techniką z wibratorem pogrążalnym jest bardzo powolne wyciąganie wibratora z prędkością około 2 cm na sekundę. Dopóki bąbelki nadal pojawiają się po wyciągnięciu wibratora do betonu, konieczne są większe wibracje.
Wykonawcy czasami wzywają pracowników do wykonania tego czasochłonnego zadania „wydajnie”, czyli szybko, ale rezultatem może być uszkodzenie konstrukcji po utwardzeniu betonu. Jednocześnie zbyt długie trzymanie wibratora w betonie spowoduje oddzielenie się wody i kruszywa, powodując problemy z wytrzymałością i estetyką betonu.
Właściwa wibracja wymaga umiejętności i doświadczenia. Miej pod ręką zapasowy wibrator do betonu, jako zabezpieczenie na wypadek awarii pierwszego wibratora. Beton nie będzie czekał, aż rozwiążesz problemy ze sprzętem. Włóż wibrator w pozycji pionowej lub prawie pionowej, aby zmaksymalizować jego efekt.
Nie zginaj też nadmiernie wibratora, ponieważ może to go zepsuć. Uniknij powszechnego błędu polegającego na używaniu wibratora jako narzędzia do umieszczania betonu. Może to spowodować niespójną powierzchnię i inne problemy.
Przed przystąpieniem do wibracji sprawdź, czy określone obszary betonu nie zostały już poddane wibracji przez innych współpracowników. Zanurz korpus wibrujący całkowicie w betonie i przytrzymaj go tam przez co najmniej 10 sekund. Nie włączaj wibratora, dopóki końcówka nie jest całkowicie zanurzona.
Podnieś wibrator do betonu ze średnią prędkością nie większą niż 7 cm na sekundę; często najlepsze wyniki dają 2 cm na sekundę. Nakładaj poprzedni promień wibracji za każdym razem, gdy wkładasz wibrator. Praktyczna zasada jest taka, że promień działania jest czterokrotnością średnicy końcówki wibratora. Zatrzymaj wibracje, gdy powietrze nie wydostaje się już z betonu i / lub powierzchnia betonu nabiera połysku.
Nie wciskaj wibratora na siłę w beton; może zostać złapany przez zbrojenie, stal zbrojeniową. Pamiętaj, aby penetrować poprzednią warstwę lub warstwy betonu już ułożone, aby zapobiec zimnym połączeniom. Wibrator powinien wniknąć co najmniej 15 cm w poprzednią warstwę. Zimna spoina występuje, gdy nowsza warstwa betonu jest wylana na starszą warstwę, która jest dostatecznie związana i stwardniała, aby zapobiec sklejaniu się dwóch warstw.
Należy uważać, aby nie poddawać wibracji betonu o niskiej przyczepności. „Opad” jest miarą urabialności betonu. Ponieważ beton o niskim spływie jest sztywniejszy, wymaga więcej wibracji. Rozważ użycie lekkiego przenośnego wibratora do małych prac. W razie potrzeby można również wyeliminować potrzebę wibracji, stosując samozagęszczalny beton.
