Kominy wentylacyjne są grawitacyjnym systemem wentylacji, dzięki któremu może zachodzić wymiana powietrza w mieszkaniach, domach, pomieszczeniach użyteczności publicznej czy zakładach pracy. Najczęściej wykonuje się je z pustaków wentylacyjnych wyróżniających się wysoką ognioodpornością.
We wszystkich pomieszczeniach mieszkalnych, użytkowych i publicznych powinna być odpowiednia wentylacja. Dzięki kominom wentylacyjnym „zużyte” powietrze może zostać odprowadzone z wnętrz poza budynek. W jednym kominie może znajdować się nawet kilka kanałów wentylacyjnych. Ich liczbę i rozmieszczenie, a także miejsca, w których znajdą się prowadzące do nich wloty, ustala architekt. Żadnych poprawek i zmian nie powinniśmy realizować na własną rękę.
Wloty do kominów wentylacyjnych powinny znajdować się w kuchni, łazience, toalecie, kotłowni, na poddaszach oraz w pomieszczeniach bez okien. Kanał wentylacyjny umiejscawia się wewnątrz domu, tuż przy zewnętrznej lub wewnętrznej ścianie. Jeśli kanał wentylacyjny styka się z zewnętrzną ścianą albo biegnie przez nieogrzewane pomieszczenie, musi zostać ocieplony. Tylko wtedy zapewnimy odpowiednią siłę ciągu.
Kanał wentylacyjny powinien być wzniesiony na fundamencie. Warto pamiętać, że dłuższy kanał zapewnia lepszy ciąg. Na dachach skośnych pokrytych materiałem niepalnym lub trudnozapalnym należy postawić komin, którego szczyt sięga minimum 0,3 m ponad powierzchnię połaci. Jednocześnie komin musi być oddalony od połaci o co najmniej 1 metr. Z kolei dachy, które są pokryte materiałami łatwopalnymi, powinny posiadać komin wychodzący powyżej pół metra ponad kalenicę.
W przypadku domów wykonanych z drewna komin wentylacyjny może być samonośny, czyli niepołączony ze ścianami konstrukcyjnymi. Jeśli ciąg w kominie okaże się niewystarczający, wystarczy, że wyloty kanałów wyposażymy w nasady kominowe, które będą pełnić funkcję dodatkowych elementów zwiększających ciąg. Możemy wówczas stosować również czapki kominowe z niskoprężną pianką montażową.
Podczas projektowania i montażu kominów wentylacyjnych powinniśmy pamiętać jeszcze o kilku zasadach:
Kominy wentylacyjne możemy budować z cegieł pełnych – silikatowych murowanych na zaprawę albo ceramicznych. Unikać za to powinniśmy cegieł szczelinowych – kratówek i dziurawek. Warto zwrócić uwagę również na specjalne pustaki wentylacyjne, wśród których wyróżniamy pustaki ceramiczne, silikatowe i wykonane z lekkiego keramzytobetonu. Pustaki ceramiczne wymagają obmurowywania cegłami. Pustaki silikatowe oraz keramzytobetonowe nie wymagają obmurowywania.
Zdjęcie główne: Jennefer Zacarias/unsplash.com
