Artykuł sponsorowany
Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za treść artykułu i osobiste poglądy autora.
Jest wiele kierunków w sztuce, które wśród odbiorców budzą różne emocje. Do najbardziej charakterystycznych można zaliczyć malarstwo ekspresjonistyczne. Z jednej strony wyraziste i silnie oddziaływujące na ludzką psychikę, z drugiej natomiast oszczędne, bazujące na zestawieniach kontrastowych i jaskrawych barwach. I choć ekspresjonizm początki swojej działalności datuje na końcówkę XIX wieku, to jednak zdążył zaskarbić sobie szerokie grono odbiorców i pozytywne opinie krytyków.
Malarstwo ekspresjonistyczne określane jest również kierunkiem wyrażającym emocje. Dlaczego? Powód jest prosty! Malarze w swych dziełach chętnie przedstawiali zdeformowane przedmioty, które stanowiły sedno wielu ich obrazów. Ich mocno przerysowana i wyolbrzymiona postać, często ze świadomie zaburzonymi proporcjami, kontrastującymi i wyrazistymi barwami oraz łamanymi liniami miała jeden cel: budzić silne emocje. Stąd właśnie pochodzi to określenie, które wielu osobom jednoznacznie kojarzy się z malarstwem ekspresjonistycznym. Nieocenionymi miłośnikami tej techniki byli Edward Munch, Franz Marc, Egon Schiele, Auguste Macke, Paul Gaugin oraz Vincent van Gogh, którzy zgodnie przyznawali, że najważniejszym aspektem podczas tworzenia prac była dla nich linia i ruch.
Cechą charakterystyczną malarstwa ekspresjonistycznego jest większe zainteresowanie formą obrazu niż treścią, jaką przekazuje. Mocno i ostro zaznaczone kontury idą w parze z groteskowymi, często zdeformowanymi przedmiotami czy postaciami. Utrzymane w jaskrawej lub przeciwnie ciemnej, wręcz ponurej kolorystyce mają za zadanie zbudować w odbiorcach wrażenie wewnętrznego niepokoju. Malarstwo ekspresjonistyczne w swoich postulatach kierowało się wolnością w prezentowaniu własnej twórczości. To dlatego istniała tak wielka przepaść między tym, co przedstawiał obraz, a samym jego przedmiotem, będąc niejako zaproszeniem do bliższego zrozumienia tego, co autor chciał rzeczywiście na nim pokazać. Jednym słowem, ekspresjonizm nie jest kierunkiem łatwym i oczywistym. Skłania do refleksji i głębszych rozważań, bo jak przyznają sami artyści, to co ma być przedstawione na obrazach ekspresjonistycznych, zaczyna się poza nimi.
Malarstwo ekspresjonistyczne swój koniec miało bezpośrednio po I wojnie światowej, kiedy szalejąca inflacja, bieda i ogólny kryzys finansowy nie sprzyjał kontynuowaniu pracy artystycznej, ani tym bardziej czerpania z niej środków finansowych. Mimo, że ten kierunek nie może poszczycić się długą historią, to jednak na tyle zdążył zafascynować artystów na świecie, że do dziś można podziwiać prace tego gatunku.
Fot.: Artie_Navarre/pixabay.com
