Łazienka jest niezbędnym pomieszczeniem w każdym mieszkaniu. Aby korzystanie z niej było nie tylko przyjemne, lecz przede wszystkim bezpieczne, przy projektowaniu jej należy pamiętać o strefach ochronnych.
Trudno wyobrazić sobie życie bez łazienki, bowiem to tam możemy zmyć z siebie trud całego dnia, odprężyć się czy urządzić domowe spa. Przy tym jest to dosyć specyficzne pomieszczenie – często bardzo małe oraz bez dostępu do okna, świeżego powietrza i naturalnego światła, co wymusza zainstalowanie odpowiedniego oświetlenia.
Jeśli dodamy do tego sprzęty i urządzenia elektryczne, np. pralkę lub suszarkę do włosów, oraz pryskającą wodę z różnych stron czy parę wodną, otrzymujemy niezbyt bezpieczne połączenie. Z tego względu tak ważne jest prawidłowe zaprojektowanie łazienki, aby nie tylko czuć się tam komfortowo, ale też bezpiecznie.
Stopień ochrony obudowy urządzenia elektrycznego oznacza się tzw. kodem IP (ang. International Protection Raiting lub Ingress Protection Raiting). Stopień ochrony IP wskazuje, w jakim stopniu dane urządzenie albo jego element jest zabezpieczony przed czynnikami zewnętrznymi, a więc cieczami i ciałami stałymi. Kod IP składa się z liter IP i dwóch cyfr, z których pierwsza wskazuje na odporność przed ciałami stałymi, a druga – przed wodą.
Zgodnie z normą PN-IEC 60364 „Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych” w łazience wyróżnia się cztery strefy ochronne. Uwzględnienie ich podczas projektowania tego pomieszczenia jest istotne, ponieważ dzięki temu zastosowane rozwiązania nie będą stanowić zagrożenia dla zdrowia i życia przyszłych użytkowników.
Wyznaczenie poszczególnych stref zależy od poziomu wilgoci, jaki panuje w każdej części łazienki. Strefy ochronne oznacza się cyframi od 0 do 3.
Obejmuje przestrzeń wewnątrz brodzika lub wanny. Jest to najbardziej wilgotne miejsce, w którym występuje możliwość zalania wodą. Z tego względu urządzenia elektryczne znajdujące się w tej strefie powinny charakteryzować się stopniem szczelności obudowy wynoszącym nie mniej niż IP X7. Urządzenia mogą być zasilane napięciem nieprzekraczającym 12 V.
Obejmuje obszar nad brodzikiem lub wanną do wysokości 2,25 m od podłogi. W tej strefie mogą znajdować się urządzenia (wentylatory, oświetlenie, podgrzewacze wody) zasilane napięciem, które nie przekracza 24 V prądu przemiennego lub 60 V prądu stałego. Stopień szczelności obudowy sprzętów powinien być nie mniejszy niż IP X5. W strefie 1 nie można instalować żadnych gniazd, więc źródło zasilania musi znajdować się poza strefą.
Obejmuje przestrzeń o szerokości 60 cm od granicy strefy 1, czyli od brzegu wanny lub brodzika, a także umywalki, do wysokości 2,5 m od poziomu podłogi. Urządzenia w tej strefie muszą mieć stopień szczelności obudowy nie mniejszy niż IP X4. Wszelkie oprawy oświetleniowe należy wykonać w II klasie ochronności.
Obejmuje obszar o szerokości 2,4 m, liczonej od granicy strefy 2 do wysokości 2,25 m od poziomu podłogi. W tej strefie panuje najmniejsza wilgoć, dlatego można postawić tu pralkę czy zainstalować podgrzewacz wody, wyłączniki oświetlenia lub grzejniki ścienne. Stopień szczelności obudowy sprzętów powinien wynosić nie mniej niż IP X1.
Zdj. główne: Collov Home Design/unsplash.com
